این هم دو تا دوست که نمیدونم به کجا نگاه میکنن ولی هر دو یه وجه مشترک دارن و اونم اینکه با نگاهشون دل رو میبرن
به لطف خدا و دعای دوستان حالم بهتر شده و فقط در نبودن عشقم با دیدن عکسهای این نوه دل ما (من و خانمم ) دلخوشیم و جای خالیش رو احساس میکنیم البته خونه اونها با مافاصله چندانی ندارد ولی طاقت دوریش برامون خیلی سخت است ولی با دیدن اون روح ادم شاد میشه و دلیلی برای غم و قصه نمیگذارد راستی چشم چه نعمت خوبی است که خدا به ما لطف کرده و میتونیم با اون این شاهکار خلقت خدا رو ببینیم خدایا شکر و امیدوارم هیچ خونه ای بدون بچه نباشه که واقعن زندگی چقدر سرد و بی روح میشه بازم خدایا از این نعمت دیدن و داشتن فرشته به این کوچولوئی شکر امیدوارم بتونیم انطور که لیاقت بندگی تو را داشته باشه تربیت بشه
